Wielkie bitwy angielskich łuczników

W komentarzu do poprzedniego postu został wywołany bardzo ciekawy wątek. Łucznicy angielscy, którzy wsławili się w czasie wojny stuletniej będącej wynikiem walk o sukcesję tronu Francji. W owym czasie wielkie zwycięstwa stworzyły legendę angielskich łuczników. Do historii przeszły trzy wielkie bitwy.

Bitwa pod Crécy - malowidło z XV w.

Bitwa pod Crécy rozegrała się 26 sierpnie 1346 r. między wojskami króla Anglii Edwarda III i króla Francji Filipa VI. Bitwa rozpoczęła się od pojedynku łuczników angielskich i genueńskich kuszników, ustawionych przez Filipa z przodu formacji. Z pojedynku tego zwycięsko wyszli Anglicy – ich długie łuki (dochodzące do dwóch metrów) miały zasięg ok. 300 metrów. Ciężką zbroję jeźdźca przebijały z 50 metrów. Przewaga jednak wynikała z szybkostrzelności. Sprawny łucznik w ciągu minuty potrafił oddać nawet 8-12 strzałów, przy maksymalnie 2 strzałach stojących naprzeciwko genueńskich kuszników. Ponadto, w czasie bitwy strzał nie trzymano w kołczanach, lecz wbijano w ziemię przed strzelcami. Tak zabrudzona strzała, która raniła przeciwnika powodowała dodatkowy skutek - w zetknięciu z raną ziemia z grotów prowadziła do zakażenia krwi.

Bitwa pod Poitiers

19 września 1356 r. Rozegrała się druga z wielkich bitew - bitwa pod Poitiers. Francuzi poniesli w niej ogromne straty w ludziach. Ponadto, do niewoli trafił król Francji Jan II Dobry, w wyniku czego, Francja musiała wykupić króla płacąc okup w wysokości dwukrotnych rocznych dochodów całego królestwa.

Bitwa pod Azincourt

Bitwa pod Azincourt to trzecie z wielkich angielskich zwycięstw w wojnie stuletniej. Stoczona została 25 października 1415 r. Maszerującym z Normandii w kierunku portu w Calais wojskom angielskim zastąpiła drogę dużo liczniejsza i lepiej uzbrojona armia francuska. Pod nieobecność chorego psychicznie francuskiego monarchy Karola VI, jego wojskami dowodził Wielki Koniuszy Karol d’Albert. Kluczową rolę w bitwie odegrali ponownie angielscy łucznicy, stanowiący trzon zwycięskiej armii Henryka V.
O wydarzeniach związanych z te bitwą opowiada wspomniana książka „Pieśń łuków. Azincourt” Bernarda Cornwell’a, ale również sztuka Williama Shakspeare’a „Henryk V”.